سرطان دهانه رحم I علت، علائم و درمان آن

سرطان دهانه رحم

یکی از شایع ترین سرطان های مربوط به ناحیه تناسلی زنان، سرطان دهانه رحم است که در صورت عدم تشخیص به موقع می تواند عوارض جبران ناپذیری هم چون نیاز به برداشتن رحم را با خود در پی داشته باشد. این سرطان نیز هم چون سایر سرطان ها در اثر رشد غیرعادی سلول ها به وجود می آید.

سرطان دهانه رحم چیست؟

در این نوع سرطان، ماده ژنومی سلول های رحمی دچار جهش شده و بدین ترتیب با رشد کنترل نشده ای شروع به تکثیر می کنند. برخلاف سلول های طبیعی که بعد از گذشت مدت زمان معینی از بین می روند، این نوع از سلول ها قادر به مرگ سلولی نبوده و حتی امکان انتقال آنها به سایر نقاط بدن و تکثیر در آنها وجود دارد.

علت

علل مختلفی برای ابتلای زنان به این سرطان وجود دارد اما در میان آنها شایع ترین علت ابتلا به ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) است که از طریق رابطه جنسی واژنی، مقعدی و دهانی منتقل می گردد. البته این ویروس خود سویه های مختلفی دارد که دو سویه 16 و 18 ایجاد کننده سرطان بوده و دو سویه 6 و 11 سرطان زا نبوده و تنها ایجاد کننده زگیل های تناسلی هستند.

سایر علل احتمالی برای ابتلای به این حالت عبارتند از:

  • سیگار کشیدن
  • ضعف سیستم ایمنی
  • عوارض ناشی از مصرف دارو
  • ابتلای به عفونت های منتقله از راه جنسی
  • داشتن شرکای جنسی متعدد

انواع سرطان دهانه رحم

تشخیص نوع بیماری می تواند در تعیین کردن سیر روند بیماری کمک کننده باشد. دو نوع سلول سرطانی شامل:

  1. کارسینوم سلول های سنگفرشی: نوع غالب سرطان های دهانه رحم شامل این حالت بوده و بیشتر از ناحیه دهانه رحم آغاز می گردد.
  2. آدنوکارسینوما: این نوع سرطان از غدد مخاطی دهانه رحم شروع می شود.
    به حالتی از سرطان دهانه رحم که در آن هر دو نوع سطان دخیل باشند، کارسینومای مخلوط یا آدنواسکواموز گفته می شود.

علائم سرطان رحم

در برخی از موارد زنان مبتلا به این بیماری در مراحل اولیه آن هیچ گونه علائم خاصی را تجربه نمی کنند اما به مرور و با درگیر شدن بیشتر این موضع، احتمال مشاهده برخی از علائم وجود دارد که عبارتند از:

  • خونریزی غیر طبیعی واژینال در بین عادات ماهانه
  • خونریزی بعد از یائسگی
  • خونریزی بعد از رابطه جنسی
  • ترشحات غیرطبیعی با بوی ناخوشایند
  • درد لگن
  • خون در ادرار
  • خون ریزی از مقعد
  • سوزش ادرار
  • ورم یک یا هر دو اندام زیرین

پیشگیری

انجام برخی از اقدامات محافظتی تا حدود زیادی می توانند مانع از ابتلای زنان به این وضعیت شوند. این اقدامات عبارتند از:

  • انجام منظم تست های غربالگری پاپ اسمیر و معاینات لگنی
  • عدم سیگار کشیدن
  • داشتن رابطه جنسی محافظت شده و تعهد نسبت با رابطه با یک شریک جنسی
  • دریافت واکسن پاپیلوما قبل از شروع رابطه جنسی و در سنین 26-9 سال

درمان

یکی از راهکارهای درمانی اصلی برای این وضعیت جراحی هیسترکتومی برای برداشتن رحم، تخمدان و لوله های رحمی است. اما بسته به شدت این بیماری ممکن است گزینه های درمانی دیگری نیز در ادامه به این بیماران توصیه شود مانند شیمی درمانی یا پرتو درمانی.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *